Ding, ding, ding… Wat is dat voor een….?

Op woensdagmiddag 23 mei zijn onze kerkuilen geringd. Duinwachters Bart en Joeri vertellen daar alles over.

Dag lieve volgers van de nestcam. Sinds woensdag heb ik een raar ding om mijn pootje: een zilverkleurige ring met tekens erop. De rest van mijn gezin heeft ook een ring gekregen. Ik leg jullie graag uit waarom wij blij zijn met onze ringen!

Op woensdagmiddag 23 mei staken er ineens vreemde mannenhanden in onze uilenkast….Voor ik het wist, had de man mijn broertjes of zusjes te pakken. Ook mijn ouders werden uit de kast getild. Ik volgde als laatste. Het gebeurde heel vlug. Opeens zat ik in een donkere, zachte zak. Afwachtend, op wat er zou komen.

Gelukkig duurde het niet lang. De zak ging open en het daglicht verscheen. Verbaasd keek ik om mij heen en maakte ik kennis met Arend, de vogelringer. Ik heb duinwachter Bart ook ontmoet, die stond erbij met een opschrijfboekje. Arend heeft mij gemeten en gewogen. Ik hoorde hem zeggen tegen duinwachter Bart: ‘dit moet K1 zijn, het gewicht is 350 gram!’. Ik mocht nog even op een zachte handdoek liggen en de zilverkleurige ring werd om mijn pootje geklikt.

Duinwachter Bart heeft zijn lijstje met ons gedeeld. We groeien als kool, we zijn zelfs al zwaarder dan papa en mama!

Naam:

Gewicht in gram:

Vleugellengte in mm

Kuiken 1

350 gram

178 mm

Kuiken 2

330 gram

170 mm

Kuiken 3

320 gram

130 mm

Vader

290 gram

288 mm

Moeder

300 gram

285 mm

De bovenstaande tabel geeft het gewicht en vleugellengte weer van de kerkuilen die zijn opgenomen tijdens het ringen.

Voordat ik het wist, zaten we allemaal weer in onze donkere nestkast. Alsof het allemaal een droom was. Een beetje versuft en verbaasd stonden we daar. Later vertelde mama dat wij geringd zijn voor onderzoek. Het ringen van (roof)vogels is belangrijk, omdat onderzoekers daar allerlei gegevens mee kunnen verzamelen. Zo leren mensen steeds meer over het gedrag van vogels en kunnen ze ons beter beschermen. Mocht je buiten een vogelring vinden, kun je dat doorgeven via het Vogeltrekstation.

Op de camerabeelden kun je het misschien wel zien. Bij mama zit de ring op haar linkerpoot, en bij papa rechts. Let op! De camerabeelden zijn gespiegeld ten opzichte van de werkelijkheid. Om het iets makkelijker te maken, kun je zien dat de ring van papa afgeplakt is met een stukje tape. Dit valt er vanzelf weer af, maar zo kun je op de webcam goed zien wie papa en wie mama is. Ze lijken zo op elkaar, en dit maakt het net even wat makkelijker!

Al met al was het een heel avontuur. Voor mij is het tijd geworden om een uiltje te knappen. Tot de volgende keer!

Duinwachters Bart & Joeri

 

Jonge kerkuil wordt gemeten

Jonge Kerkuil